Var Ya - 11 Şiiri - Sümru Yılmaz

Yıllardır beklediğim huzuru buldum gelişimle
Nerede bu saadet bu aşk derdim ya.
Ilık bir bahar akşamı gibi indin gönlüme
Dikenlerine aldırmadan nazenin gülü koklamak VAR YA.

Anlatırdım derdini acıyla kavrulan yüreğimin
Zeytin dalları arasından mahzun bakışlı ay'a.
Ezip geçmek isterdim üzerinden isyankar benliğimin
Son nefesler denilen yaşama yeniden tutunmak VAR YA.

Bilinmez öyküler taşır sandallar bir yakadan öbür yakaya
Yüzlerce sır koyar heybesine her seferde sandalcı.
Soramaz kimseye nedir yüreğindeki bu sancı
Kapanmayan yaralara ortak olmak VAR YA.

Nasipse elbet birgün gelir derler ya
Sonbaharımda geldin bir nisan akşamı.
Buldum kendimi Kronos' un kollarında
Aşka hasret yanarken kanatlanıp uçmak VAR YA.

Bir çift ayak,
Bir tutam hayat öpücüğü bekleyen deniz kızıydım.
Hasrete boyun büküp yaşamaktaydım
Mahkumdum fani dünyada ölümsüz yaşamaya
Bir efsaneyi yeniden yaşamanın özlemi VAR YA.