Var Olmanın Yorgunluğu Şiiri - Sinan Bayram

Ruhumda bir bahçe var — solmuş güllerle dolu,
her biri bir günahın, bir özlemin anısı.
Zaman, paslı bir bıçak gibi işler kalbime,
ve her hatıra, yavaşça kanar gecede.

Bir zamanlar güzelliğe inanmıştım,
ışığın kirlenmediği bir dünyaya…
Ama şimdi, güzellik bile kokuşmuş bir meyve,
dudaklarda tatlı, ardından zehir.

İçimde bir sarhoşluk var:
ne aşktan, ne şaraptan, ne de umuttan —
sadece var olmanın yorgunluğundan.
Tanrılar sustu,
ve ben kendi yankımı dinliyorum mezar sessizliğinde.

Ey gökyüzü, ey solgun yıldızlar,
beni duymayın artık,
çünkü dualarım da yalan söylüyor kendine.
Ruhumun bahçesinde tek kalan şey,
çürüyen güllerin kokusu —
ve o kokuda gizli bir güzellik:
ölümün zarafeti.

Sinan Bayram