Var Olmanın Dayanılmaz Ağırlığı

Var olmanın dayanılmaz ağırlığı
Başımda geceden kalma bir ağrı,
Gördüğüm kaçıncı kâbus bu gece,
Yalnızlıkla yaptığım kaçıncı kahvaltı
Küfürler ediyorum ağrılı başıma
Ben küfür sevmezdim eskiden

Var olmanın dayanılmaz ağırlığı
Yüksek irtifa acılarım üzerimde,
Gece sinmiş her doğan güne
Her gece aynı soru aynı düşünce:
“Böyle yaşamak niye?”

-II-

Bak karanlık gözlerime
Var olmanın izleri
Ağrı, bu hayat dedikleri
Kahır çekmek için

Ne duymak istiyorsam
Söyleyemedim kendime
Hayat hep arkamdan konuştu
Berbat sesiyle

Var olmaktan daha ağırını
Bilmiyorum ben, öğrenmedim
Önce yalnız kalmayı öğrendim
Hayat mahzeninde