Gerek yok şatafata,
Fedakârlık da istemem senden,
Sade bir "seni seviyorum" yeter bana.
Desen ki bana, yürekten bunu,
Kaldırım taşlarının arasından fışkıran filiz gibi,
Yeşertti verirsin umudumu..
O vakit açarım, beton kentte inat.
Varsın değmesin ellerin, ellerime,
Yoğunluk kurduğum hislerim,
Varsın bulmasın karşılığını, hislerinde.
İstemiyorum senden bir çaba,
Gel de demiyorum, git de sana,
Gelsen benden, gitsen yollardan kıskanırım..
Bir yağmur yağsın istiyorum,
Birde sen yürü..
Ben seni adımlarının sesinden, tanırım..
Ama sen;
Kalbinin sesine doğru yürü
Mühim değil ben ıslanırım..
Zaten ben, huysuz, huzursuz,
Sevmeyi bile başaramayan ben,
Ancak seni izlerken uslanırım..
Gerek yok hiç mübalağa ya,
Derdim.. izin verseydi buna kalbim,
Geçmeseydi direk seni müdafaa ya..
Ellerin.. tutmak değil onları hayalim,
Yada kıvrılıp yanı başına yatmak,
Ömrümü senin ömrüne katmak,
Yüzüne, gözlerine bakmak da değil hayalim..
Var olsun, yüzün, gözün, ellerin,
Var ol sen, bütününle var ol,
Var ol ki hem sevip hem yazabileyim..
Yokluğunda sevdiğim seni,
Varlığınla, kendimi şereflendirebileyim..
Kayıt Tarihi : 25.4.2023 09:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!