kimde var böyle sürur -u bakış
ey göklerinde şebnemler yetiştiren
al sana bu gönlüm önce hediye sonrasında emanet kalsın.
masalara dizilmiş boş sandalyeler kadar
yanyana duralım ve gidelim buralardan.
denizini evde unutmuş ülkelere
hadi tut ellerimden.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta