Var idi bir kedi Şiiri - Hüseyin Demircan

var idi bir kedi
samur gibi sarı
tüyleri ipek
ansızın kıskanıp kuyruğun yedi
medeniyet nedir bilmedik köpek

yılışarak dedi..

'' adamım alıp gitmedik malın burada
ikramiye çıkar belki çekiliş yahut kurada

esasen sana kuyruk ağır yük idi
enayi gibi temizle didin derdin büyük idi

kuyruk misina ise pençendir zoka
semer kılıp bağla belin
vasıtası ip ile toka''

cibilliyetine şek vü şüphe baktı kedi bu itin
içinde ince sızısı aciz kulu olması çevre muhitin

itina gösterdi sesin şiddet tonuna
itibar etmez yüz ifadesi köftenin üçü beşi onuna

dedi..

'' madem öyle söyler..
bağla belin.. benzetip semere dersin
sana daha çok yaraşır dola boynuna
tasma kemer edersin
sadık hizmetkarsın pek kulak asma
ne vasıf var sende nede lidersin''

dersini alınca köpek
kedi yanı sokulmadı pek

deşmedi kedide kuyruğun yarayı
düşündü..
'' meyli varsa kuyruğun
bulur arayı arayı
meyli yok ise ne çıkar yapışırmı?
ve dahi basmışın uhu tutkal dünya parayı..
...............................

ne mümkün unutmak ey sevgili yar
bu sevdayı içten atamıyorum
aşkınla gezerim ben diyar diyar
sılada bir keyif çatamıyorum

bu gurbet hayatı sinir geriyor
sağolsun çorbayı esnaf veriyor
tabağın köşede nemden eriyor
çayımın şekeri katamıyorum

kabilmi bertaraf etmek feleği
kaçarken burkulur ayak bileği
ormandan topladım bol dağ çileği
zabıta korkusu satamıyorum

aşkımıza yaptım onlarca beste
yağarken yağmurlar yavaş aheste
çizgili picama çeksemde üste
gece soyunmadan yatamıyorum

koyverdim saçı ve sakalı saldım
bütünü pejmürde bir hale daldım
bu sevda sonucu çok kilo aldım
denizde dibe pek batamıyorum

sahanda favorim kalaylı kaplar
uzun olmalıdır tavanın saplar
boğazda duruyor aldığım haplar
bir yudum su yoksa yutamıyorum

beni sorar olsan hallerim yaman
bir mecnuna döndüm oy aman aman
seni hatırlasam aşkım ne zaman
gözyaşlarımı yar tutamıyorum

sevgilim ben seni unutamıyorum
bir mendil ver ne olur gömlek yakamla kurutamıyorum
yada bağrına akıtayım bu gözyaşlar.. al beni koynuna sar.. aah aman aman yaaar..:0((