Var Gibi Şiiri - Hasan Arpaci

Bana dıştan bakanlar,
Mümin gibi görürler.
Türlü lakap takanlar,
İnsan gibi yürürler.

Oysa benim içimde,
Bin bir türlü görüş var.
Hepsi başka biçimde,
Yükselen var düşüş var.

İlim irfan olmadan,
Ahkam kesip giderim.
Aşk gönüle dolmadan,
Kalpler kırıp dökerim.

Fırtınalar koparken,
Yüreğimde acı var.
Bu hayatı yaşarken,
Gülşende on bağcı var.

Feraseti ilimle,
Görüştürüp sevinsem.
Ustaları kilimle,
Buluşturup övünsem.

İnsanlığın adabı,
İnsanları sevmektir.
Dervişliğin erbabı,
Kalbi ilme vermektir.

Hasan gençlik çağları,
Zirvelerde kar gibi.
Bırak ahu zarları,
Sonra bahar var gibi.

Hasan Arpacı,1978,Ortalıca,Tosya