Var Diye Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Hüsrana uğrayıp yine yıkıldım
Gözümün üstün de kaşım var diye
Canımı verdiğim canla yakıldım
Sözümün üstün de sözüm var diye
***
Bir Mecnun bir Kerem Bir Ferhattım ben
Mutluluk yoksunu kaldım sevgiden
Mahrumum şimdi ben etten deriden
Kemiğim üstünde derim var diye
***
Sevgi dağlarını yıkıpta geldim
Yatağına sığmaz büyük bir seldim
Umut rüzgarıyla esen bir yeldim
Estiğim üstünde yelim var diye
***
Eriyip köz oldum küle dönüştüm
Sevda yangınında sözle sönmüştüm
Yaşadığım meçhul zaten ölmüştüm
Ölümüm üstün de dirim var diye
***
Ruhi figan eder ağlayıp durur
Umutsuz çaresiz cefayı bulur
Her neye el atsa ordan kovulur
İsmimin üstünde ismim var diye.
25.05.2015/OLTU