Dinince ruhunda esen fırtına,
Yapıp ettiklerin aklına gelir.
Birçok hatanın da varsan farkına,
Pişmanlık aklını başından alır.
Ne öğütler duydun kulak asmadın,
Asılsız konuştun, ama susmadın.
Bir hayrın altına parmak basmadın.
Sandın ki günlerin hep öyle kalır.
Kendine yaşamak işe yaramaz,
İnsan, bir kişilik yuva kuramaz.
Seveni, sevdiği olan duramaz,
Toplumsal yaşamın anlamı olur.
Gerçi nefis tektir, boş yeri yoktur,
Müzmin açtır ama sanırsın toktur.
Hiç isteği bitmez özlemi çoktur,
Azgınlığa döner, belayı bulur.
Herkes durumunu zamanla anlar,
Görür ahvalini sıkılır canlar.
Durmuş oğlu anı olan zamanlar,
Önümüzde de var ama kısalır.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 16.12.2023 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!