Var Şiiri - Dilşah Aytekin Çalım

öğütülmüş acılarım var

acı da neyse

ya da ne kadarını

anlatabilirim ki ‘acı’

anlatamam..

anlatılmaz acılarım var demeliydim

çok sıradan

ama benim için o kadar da yoğun

bırakmak isteyip de bırakamadığım

bir de ‘mutluluk rollerim’ var

ezberlediğim

ara ara aşk bültenleri

üç beş uçuk kaçık sohbet

gece dönüşlerim var

sabah yeniden uyanışlarım

yalan kahkahalarım

riyakar dostluklarım.

sessiz göz temaslarım var tehlikeli

küfredercesine zoraki selamlarım

bir evim,kimine göre bir gelecek

bir lokma simide muhtaç

bunu oyun sanan

bir martı gibi

bir vapurun ardından bakışlarım var…

bir eski sokak lambası gibi soğukta kalışlarım

her içişimde bir daha içmeyeceğim diyen pişmanlıklarım

ismi bende saklı

gönderdiğim şarkılarım

yerleri başka kişileri başka

yitip giden hayallerim

yanı başında,üzerine vurup duran dalgalardan,

denizi fark edemeyecek kadar saf,

bir kum tanesi olduğumu hissedişlerim var

kıskanışlarım, sevişlerim,yalan hikayelerim

ve şimdi de bir paket sigaram var

eski kıştan kalma bir soba gibi

kül dolu bir geçmişim

nadasa bırakılmış topraklarım

ağlasam da

içimde hep gülümseyen

bir çocuğum var

onun hatırına

katlanılmışlık denen oyunum

son defa

son defa oynuyorum…