Var Şiiri - İbrahim Şeker

VAR
Sonbahar geldi ayrılık vakti yaprakların ağaçtan,
Bende her sonbaharda bir ayrılık hüznü var…
İlkbaharda geleceklerini bilsem de yeni baştan,

Zamanla her ayrılık ne kadar da üzüyor beni,
Şimdi bende artık küçük bir serçenin ruhu var…
Yaşın orta yaş olması galiba bunun nedeni...

Eski dostlarla karşılaşınca yolda izde,
Diyorlar ki bizden de dünyayı terk edenler var.
O zaman diyorum işte yavaş yavaş sıra bizde…

Geriye dönüp bakınca sanki dün gibi,
Oysa her şeyin bir ömrü bir zamanı var…
Zamanı geldiğinde onu da alacak sahibi…

Dünya bir gemi, çoktur ona binen ve inen,
Gemide kaptanın kuralları da var…
Farkında olmadan belki biz olacağız omuzda giden…

“Gidenlerin her biri memnun ki yerinden
Pek çok seneler geçti dönen yok seferinden.”
Deyip gidişi kabullenmek var…
Ya da kaçmaya çalışmak mümkünse ecelden.

“Ölüm güzel şey budur perde ardından haber
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber.”
Diye düşünüp mutlu olmak da var..
Yarabbi bizi de ne olur mahşerde haşret Habibinle beraber…
İbrahim ŞEKER