Toprağın karnı şişmiş, doğuma an var.
Kanatlanmış tohum, uçmaya ümitvâr.
Nasırlaşmış eller, çatlamış dudaklar...
Alın teriyle semaya yolculuk var.
Ör umutsuzluğa karşı kalın duvar.
Çınarlar gibi yaşamaya ümit var.
Kurgu peşinde koştursa da canlılar
Alınlarda değişmeyen bir yazgı var.
Aziz Dolu Atabey
Kayıt Tarihi : 28.5.2020 18:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bayat-05.10.1999 D.T. 18.11.2019
![Aziz Dolu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/28/var-264.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!