Var Şiiri - Cuma Ali Çetin

Dayandığı halde yaşı yetmişe...
Gururu, kibiri atmayanlar var.
İhlasla yapılan yaramış işe...
İsmi binlerce yıl batmayanlar var.

Sana küser dersen doğruyu dene !
Sohbet etsen çalar boşuna çene !
Akıl eyleyipte onlarca sene...
Nefsine bir kere çatmayanlar var.

Gıybet, dedikodu, yalan duyarak !
Yüreğini haset ile yuyarak !
Sünnete değilde nefse uyarak...
Ömrüne güzellik katmayanlar var.

Muameleye bak fravun dölü...
Mal mülk sevdasıysa bir sahra çölü.
Bildiği ilimde olacak ölü...
Tekniği saklayıp satmayanlar var.

Kısaca insanı alınca ele...
Yılandan da beter sarılmaz bele.
Koca bir ömürü savurup yele...
Namaz lezzetini tatmayanlar var.

Cumali kendini sanarak işman...
Şişirip dünyayı eyleme şişman.
Yoldan çıktığına bir çoğu pişman...
Mezarında rahat yatmayanlar var.