Var Şiiri - Veysel Soysal

Canım idi adağım
Göz göze can odağım;
Dudağında dudağım
Yanağında dişim var.

Bir ben miyim özleyen?
Kardeleni izleyen
Baharları gözleyen
Doksan dokuz kışım var.

Unutmuşum kim idim.
Umuttur can simidim.
Kırk yıl sürdü ümidim,
Daha kırk yıl işim var.

Derler seven öç almaz.
Şaki aşktan baç almaz.
Hani gönül kocalmaz
Altmış bircik yaşım var.

Gider oldu zoruma;
İşmar etmez kuruma.
Vakıf oldum duruma
Tavırında hışım var.

Yürek pişer yağımda
Baykuş öter bağımda
Hala ahir çağımda
Onun ile düşüm var.

Bilemişim duygumu
Yitirmedim saygımı
Anlatamam kaygımı
İçerimde küşüm var.

Ortak olmaz gadaya
Meyli yoktur edaya;
Şükür olsun Hüda’ya
Bir kocalmış eşim var.

Gelen bilir, başına.
Kaygılarım boşuna
Babamızın yaşına
Daha yirmi beşim var.

Veysi gelmez övmeye
Gerek yoktur evmeye
Taşlar alıp dövmeye
Köseleden döşüm var.