Öl!
Bir yolculuğa da ölerek başla.
Yaşam
Omuzlarının arkasında kalsın,
Tutsağı oldun nefesin!
İsraftı sana yaşamak; işkenceydi,
Zaten gençlik kursağında
Boğuldu tüm hevesin.
Mezar:
Yeni yuva olacak sana.
Duvarlarından korktuğun evler
Yerle bir olup
Yeni bir kıta yaratacak;
Öl...
Gazaplarından korkup yeryüzü şeytanlarının
Estetik ve yüce bir son yazmaya meylet.
Celseler süren vicdan mahkemelerinde
En korkunç cezayı geçir boynuna: intihar et.
Önünde eğildiğin tabloları sen çizmedin, kalk!
Limanlar en yalnız gemilerdir, ömür boyu tutsak.
Üzgün bir gardiyana sabahı hatırlat, sonra git.
Mezarına bir isim bul, yeni yuva olacak san/a.
Vefalı şiirler yazan her şairi öldür.
El ve kalem iki uzak diyar sayılsın!
Durdur ömrünü, kum saatlerini yatır.
Ansız akan her saniye, geçmişle vedalaşsın.
Kayıt Tarihi : 16.7.2024 02:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İncir Fanzin Sayı: 8 Şiirin dörtlükleştiği kısımda her kıta, kendi akrostişine seslenir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!