Van Gölü Şiiri - Necati Tarak

İlk defa görüyorum,seni
Göl değil,denizmişin meğer.
Yeşil ile mavi renkler, karışmış
Ölü deniz sanki,buraya taşınmış.
.

Suları masmavi, berrak
Yüce Mevla’ya şükretmek gerek
Dağlar arasında,bir iç deniz
Seni gelip burada, görmek gerek

Özlemişim, seni deniz
Kıpır kıpır kaynıyorsun.
Batıyor güneşin, doğuyor ayın
Gecenin mehtabını seyrederek.

Çekiyorsun beni kendine
Alıyorsun stresimi gamı mı
Paklıyorsun, tenimi canı mı
Bağlıyorsun, kendine beni

Kedileriyim farkı, gözlerinden
Efsaneleşmiş Aktamara'ların
Tatvan Ahlat, Edremit, Van'ın
Hepsine de, gönül bağlarım.

Senden ayrılmak ne kadar zor.
Gel de sen benden o ayrılığı sor
İstemeden ayrılıyorum senden
Tekrarını diliyorum, Mevlâ'mdan.

25.09 2009
VAN