Kimi kan emici vampirdir usulca kanını emer,
Kimisi bedeni besler sessizce ruhunu yer,
Karanlık da Mum yaksan ne çıkar cahile,
Işığı bırakıp gider gölgeye saklanır siner.
Öylece emdi bizim kanımızı da bir Drakula,
Önce gözlerimizden başladı yalancı aşkına,
Sonra kulaklarımız alıştı gelişi güzel laflara,
Baktım zaten bitmiş bendeki benlik aralarda.
Kaçamazdım güçsüzdü kalan bedenim,
Neler ummuştum neler neler bekledim,
İnsan kaybolurmuş hayali olmayan suda,
Beni de aldı götürdü kayıplara... o Drakula.
Kayıt Tarihi : 5.12.2025 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!