Vaktin Bu Saatinde Şiiri - Seyfi Karaca

Vaktin birinde..
Ezan okunduğunda yarısı sen, yarısı ben ve temmuz..
En bakir haliyle henüz uzakların dudağından kopup gelen bir çığlığın
Bozkır kısrakları toprağından toynaklarında toz toprak...
Doludizginliğin kaçağında yarısı sen,
Yarısı ben...
Aranan goncalarını dörde tamam saymış aklı tezik çalparanlardı işimiz
Dilsiz duldasız ayanda saatımız kösteksiz
Arzum olmuşsun ki...
Yel yelken tüm firar..
Bellim belirsize çözük yaraların sızısı gibi
Vaktin birinde,
Akşamleyin yamaç çardakta
Kırlangıç denen kuş nasıl deli dolu gökyüzüne konuksa öyle,
Can yongandan adsızını kucaklayan duvarlarla
Muslukları açık kapılara çıkan ışıkta dallardan dökülmüş ılgın
Vaktin birinde ilkindiler senin ellerinde su selasına elenirken
Habereyle böyle bir yerdeysen kendini ey sevilen..!
Kurnalara yaklaşan ürkek serçeler gibiyse nöbetin
Habereyle...
Beni çağır,
Susuzluğuna kat şuncamı ve bizi yar kılsın kendine davetsiz vakit...
Çünkü biliyorsun aynı dua ve dilekte aşka
Sen delisince nasıl hasretim...

Seyfi Karaca.......Temmuz / 11