Vaktidir Şiiri - Altan İlhan Arslan

Gel, gir içime. Ne olur, sorun yok
O senden ayrılığa giden bir sancı
Dilimde merhamet arayan
Bir dilenci gibi görünüp göze
Bir Azrail kesilen hükmüdür ölümün!
O, her şeyi bilen ve güden bir hancı
Bir bardak bırakıp masanın üstüne
Şerefine kaldırmamı bekleyen
Son avuyu yudumlayıp keyifle
Ölmemi dileyen vaktidir günümün.
Silerim alnımdan o son çizgiyi
Çekerim bakışa aysız bir gece
Keserim damarını kalbe uzanan
İyilik kalbe zarar uzun bir hece
Bir günahtı beni bugüne hazırlayan.

Ne tuhaf daha dün bendim üstünde
Dişleri keskin bir dövenin
Altında hallaç gibi ezilen hayattı
Ve o zaman var ya! dizginleri elimde
Bir hışım gibi çekilip avuçları yakan
Her şeyi çevirip, altı üstüne
Canımı burnuma takan vaktidir zulümün.
Herkesin bir yalanı var yeterince
İçime saldığı can kokusuna aç
Sahte yüzleri her köşede pusuya yatan
Şerefi sünger kadar gözenekli
Allahsızların!
Ettiği delik deşik candır bu candır acıyan.