Vakti Boş Harcamaz Şiiri - Mehmet İslami

Herkes ektiğini biçer
Kara gündür gelir geçer
İki kapılı bir handır
Gelip konan kimse göçer
Yolum vakti boş harcamaz

Telli turnam var şahanım
Berhüdar ol şah sultanım
Senin emânetin canım
Mühürlendi elim belim
Dilim, vakti boş harcamaz

Muhabbet gönül dağlamaz
Kendi düşenler ağlamaz,
Kurtlar eşşeği bağlamaz
Kuruyan dere çağlamaz
Sel’im vakti boş harcamaz

Çağlayacaktır, fırattır
Besleyeceği murattır
Hedefindeki sırattır
Kurban Burak’lar kırattır
Hâlim vakti boş harcamaz

Zehire kâlboldu balım
Bin Beş Yüz senedir zulüm
Dâim ikâ eden zalim
Tutan kim kalkmıyor elim
Salım vakti boş harcamaz

İSLÂM demek güzel ahlâk
Rasûl-i kibriyâ ya bak
Açan hâya tabak, tabak
Sam yeliyle solar yaprak
Ölüm vakti boş harcamaz

İSLÂMİ: ruh iki, canda
Süflî, ulvî birdir anda
İkisi aynı insanda
Bülbül feryâdı figânda
Gülüm vakti boş harcamaz