Geceye fener yakmışken ay
Simsiyah bir sonsuzluktu yalnızlık ve sessizliğin pürü melali
Hayır üzülmeyiceğim her ne kadar yalancı ışıklara kandıysam da tesellisiyle
Yalçın yamaçlara çarpan yankıların şüphe çekici derin kıyısından
Yağmur getiren bulutlar gibi gökyüzünü tül inceliği çığlıklarla kaplayan
Yükselen bir kuş kanadında yerden aldığını semaya taşırken dünya
Ne tarafından sızlarsa
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta