Geceye fener yakmışken ay
Simsiyah bir sonsuzluktu yalnızlık ve sessizliğin pürü melali
Hayır üzülmeyiceğim her ne kadar yalancı ışıklara kandıysam da tesellisiyle
Yalçın yamaçlara çarpan yankıların şüphe çekici derin kıyısından
Yağmur getiren bulutlar gibi gökyüzünü tül inceliği çığlıklarla kaplayan
Yükselen bir kuş kanadında yerden aldığını semaya taşırken dünya
Ne tarafından sızlarsa
Şayet aşkın tohumu
Düşmüşse gönlüne
Suyunu esirgeme
Aşkın hakkını yeme
Pişman olursun ömrünce
Devamını Oku
Düşmüşse gönlüne
Suyunu esirgeme
Aşkın hakkını yeme
Pişman olursun ömrünce



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta