Vakitsiz Bir Andı Şiiri - Muhammet Kemal ...

03.08.2001
vakitsiz bir andı
mevsimler
yeşile çalmamıştı hiç
acılı terennümlerle
Uğurlamaklı mı olmuştu sanki gözlerin
Dünyanın
yükü urgan kesmişti
Eller sallamalıktı
Nikotinsiz geceler firari mahpusluk
Zincirlere kilit vurulmuş
Ben göz
bebeklerine mahkumum
Ta ötelerden bir ses mi
Ben ona hapsolmuşum
Haftalar
Yelkovan-akrep arası
Zaman
Zaman buz kesmiş
Direnç noktaları fitillenmiş
Geçmiş zaman,gelecek zaman
Müptela olmuş vücut
Süzmeleriyle/Gözün
Yıkanmış
Islak yatak,ıslak yorgan
Sen
Ben yokken ağla
An gelir
Kapı,pencere gıcırtısını duyarsın
Elin varmaz
gözün bakmaz o yana
Yad olsun diye
Kara kaplı,azıcık tozlu
Bir o kadar ağlamaklı
Nüshalarını açarsın
Gönül kafesinin kara mürekkep değmiş defterini
Sırf gündüze inat geceye yürüdüm
Arka sokaklar yalnızlığımı gizledi
Pardösüsü oldun sırtımın
Sigaramın yarısı hep senindi
Aldığım nefes,içilen bir yudum avuç içinde
Hep senin
Dondurmacı çırağının fazlaca doldurduğu dondurma kasesi
Kurtuluş-Kolej arası
Hep senin
Ve
Azrail’e inat yaşanılan ömür
Hep senin
Ey gözlerine kara çalınmış güzel söyle
Ne,benim!
Bırakıp gittin hiçbir şey demedim
Ve lakin seni
Ağaran saçlarım şahit
Seni
Çok,
Ama çok
sevdim! ! ! !