Vakitlerden Bir Aralıktır Şimdi

Vakitlerden bir Aralıktır şimdi
Araladım yüreğimi
Kimse uzatıp kafasını bakmadı içeriye
Bir çığ gibi büyüyor içimde yaşamadıklarım
Söyleyemediklerim
Barajlara takılmış azgın nehirler gibi bugün
Bir kış daha geçmez böyle
Böyle bitmez ayaz geceleri bu mevsimin

Yalnızlık
Kimi zaman
İyi gelir insana
Akşam olur
Hicaz makamında hüzünler basar her yanını
Üzülme,
Kötü olan sevilmemek değil
Asıl kötü olan sevememektir bu hayatta
Ağlıyorsan,
Çaresizliğinden değil
Yarın gülebilesin diyedir...

2 Aralık 2002
20: 49