Yaşarken birbirine hakedilmiş,
iki çift güzel lafı çok görenler,
içsel engeller ya da ihmal.
Ölünce bir yas bir tambur,
bir yazıklanma sürer gider,
sonra geceye uzar vakitler.
Sustuğumuz anlara kayıp
bulaşır, canlar heba olur,
öç alır kaybedilmiş vakitler.
Daha çok söz alnımızdan
öperdi, yerini bulsaydı içerden
bakan gözler.
Şimdi bir yasın izinde,
söylenmeyende yitmiş,
üzülsen ne fayda,
kaybolmuş vakitler.
26/07/2012
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 26.7.2012 19:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!