Vakitler boyıunca. Şiiri - Mustafa Yaman 2

Hiç biriniz dinlemediniz
Hiç biriniz benim kadar yaralı değil
Hayatın ışıklarını
Nar dudaklarını görmediniz
Hiç biriniz anemon'a ulaşamadınız
Buluğ çağınının anatomisine.

Edebi ilimlerin metaforik toplamasını öğrendim ben
Bilginin ışığından bir yol izledim
Cömertliğin saf havasını kokladım
Ham toprakta dna'yı izledim
Bütün detayları öğrendim artık
Çizdiğim resimde hepsi var.

Temiz bir gaflet vardı, beni çağıran
Zıplamak aşk büyüsüydü
Ferahlık bakışın ötesindeydi
Kaç kez yok oldular çağların sessziliğinde
Kaç kez var oldular
Suya aşılanmışız biz
Yeniden doğuşun izlerini sürdüm
Ergengenliğin streptokok genetiğinde
Atlasın beşiğinde uyudum
Fezanın salıncağında sallandım.

Biri beni dinlesin
Biri beni anlasın
Gitmek o kadar uzak değil
Gitmek yürümek değil
Kapatmak gerekir kitabı
Kalkıp giyinmek gerek
Vakit boyunca yürümek gerek
Sen olana kadar
Kendini bulmak gerek...