Vakit Sabaha Karşı Şiiri - Faruk Doğan 2

Vakit sabaha karşı,
Selam durmuş ufuklara günün ilk ışığı.
Rüzgâr, uykusuz dallarda dua gibi ürperiyor,
Ve ben, gözlerimin yorgunluğunda
Adını anmanın huzuruna sığınıyorum.

Vakit sabaha karşı,
Şehir suskun, kalpler uykuda,
Bir tek gönlüm ayakta;
İçimde seninle konuşan derin bir sızı,
Gecenin karanlığından süzülüp
Aydınlığa yol arıyor.

Vakit sabaha karşı,
Kandiller gibi titriyor umutlarım,
Gökyüzü beyaz bir sayfa gibi açılıyor önümde,
Ve ben o sayfaya
Kalbimin kırık harfleriyle yazıyorum seni.

Vakit sabaha karşı,
Her şey yeniden doğmaya hazırlanıyor,
Kuşlar, dualar, gün ışıkları.
Yalnız sen yoksun,
Yalnız senin adın eksik
Sabah ezanının serinliğinde.