-Pîrim Abdurrahim Karakoç’un mezkur şiirine ithafen…-
Sevincimi, derdimi, tasamı, acımı,
Eski püskü bir defter kâğıdına yazdım,
Bilmem ne zaman dinecek bu yürek sızım,
Umudum her zaman bâki amma;
Vakit kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta