-Pîrim Abdurrahim Karakoç’un mezkur şiirine ithafen…-
Sevincimi, derdimi, tasamı, acımı,
Eski püskü bir defter kâğıdına yazdım,
Bilmem ne zaman dinecek bu yürek sızım,
Umudum her zaman bâki amma;
Vakit kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta