Vakit, Hüzün Şiiri - Adem Bayar

Vakit gece yarısı, hüznü on geçe.
Ağlamışım, gözlerim nemlenmiş.
Yüreğimde hasret iyice demlenmiş.
Taşınıyorum yalnızlıktan, bu son gece.

Vakit sabaha karşı, hüzne yirmi var.
Titriyorum, belki de korkudan.
Hala ne yardan haber var, ne uykudan.
Can çıkmadan bedenden, çıkar gelir mi yar?

Vakit çoktan beridir hüzne demirli.
Uğraşlarım, gözyaşlarım faydasız artık.
Hüzün limanına ne zaman varmıştık?
Ne kadar oldu kendimi hüzne gömeli?

Vakit gitme vaktidir, yolcu yoluna.
Üzülmesinler fazla bekleyenlerim.
Tüm bekleyişlerin bittiği yerdeyim.
Dünya malı gerekmez Ademoğlu'na.