güz, süpürürmüş yoksunluğu...
süpürürken; sesini duyanlara
içlerindeki kuytuluklarını çağrıştırarak....
zaman az evvel yitti;
renk renk güz uçuşurken...
az ötesindeyim yaşamın,
çok sonrasında gülümsemenin...
kuytu;
soğuktur...
yalnızlıktır...
vakit güzse eğer;
ve yalnızsan
ve üşüyorsan
gör beni; içinde...
09/01/2004
Nihan DemirelKayıt Tarihi : 9.1.2004 19:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
3 ad yeni Şiirimi gönderdim yetkili şair olarak değil ama
2 ila 7 gün içinde yayında olucakmış saygılarımla
Şaşkın
TÜM YORUMLAR (3)