Ruhun bedenine kavuştuğu anda
Dünyaya şöyle bir çalım atarsın
Oradan oraya savrulurken
Can havliyle kelimeler
Sen bir garip yaşadığını sanırsın
Oysa bir ete bir kemiğe bürünmüştür
Koca cihan ey dost! halin yamandır
Döret elle sarılırken hayata
Dört kolluyla giderken ahir zamandır
Bir selam sabaha muhtaçken gönül
Gölgesini bile aç mezarına satarsın
Son demine kadar anlayamaz Ademoğlu
Ne Adem'de kalır ne Havva'da soyu
Ne vakit vardır, ne vakti gelen kalır
Çünkü; yaşamak 'ölümden çalınan zamandır'
Kayıt Tarihi : 16.2.2010 04:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatını, zamanını, sağlığını ve sevdiklerini hoyratça harcayanların hikayesi...
![Afet Ergü](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/16/vakit-gelmeden-2.jpg)
Yürümeye başladım yaşam yolunda.
Başlangıcı belli nerede kesilecek sonu.
Gördüğümüz şu alem aslında bir rüya
Ömür tat alacak belki o son durakta.
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (14)