2
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Devamını Oku
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
anne denince...akan sular duruyor... anne deyince...zaman duruyor... anne deyince...içimizin o her an boşalmaya hazır çocuk bulutlarından...bir yağmur başlıyor...kırık, sessiz...
okur okumaz, o tanımı güç duygular kabardı yine içimde... uzun zaman önce yazılmış olsa da.birazı kendimle ilgili, birazı sizin de bildiğiniz sebeplerden dolayı..çoktan beridir sayfamda pasif durumda olan, görünmeyen, bu şiir geldi aklıma birden... bu şiir..
Serap hoca... gökten düşen, o üç elma... ömrümüze düşen, şu üç şey olmasın yoksa... ayrılık, hüzün, yalnızlık...
...
Bir çocuk ağlıyor hala
Bir çocuk içimde her gece
Her gece bir çocuk, anne
Susturup dünyanın bütün seslerini
Gözyaşlarını avuçlarıma doldurup
Doldurup gidiyor sessizce...
...
Nasıl geçti onca yıl, onca zaman
Ben ne gün nerde nasıl, büyüdüm sahi,
Sen, ne zaman yaşlandın anne? ...
...
Yağmur yağıyor anne
Görüyor musun...
Yağmur...
Gözyaşları gibi
Süzülüyor camdan..
Ah o analar,eli öpülesi vefakar analar.İyiyi doğruyu ve hep beyazı sunarlar yavrularına.Zannederler ki,kötülükleri sahtekarlıkları ve gökkuşağındaki siyahı anlatmayıp kendilerine sakladıklarını ve böylece yavrularından uzak tutabileceklerini zannederler.Ve yürek sesimizi de en önce onlar duyarlar.Duygulandım, tebrikler.Saygılarımla...
...Gücüm tükendi,
Yoruldum...
Hadi annem,
sen yorulmazsın anne ey anne duy beni çığlık çığlığayım. Tebrikler hocam ne güzel anılara götürdünüz bizi. eyvallah...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta