Vakit Geceyarısını Çoktan Aşmış

Vakit geceyarısını çoktan aşmış.
Gökte ay yarı uykulu,
yıldızlar ise çoktan uykuya dalmış.
Uyumayan, bir çift açıkgöz ve
çarpan bir yürek gece içinde.
Düşünen bir kafa, acı çeken bir beden.
İlerliyor nehir boyunca, aşağılara.
Ayaklar ıslak toprakta iz bırakıyor peşi sıra,
-Emir böyle, derman kalmayncaya kadar.-
Yapraklar bile susmuş dinliyor
çarpan yüreğin sesini.
Kurbağalar vokalist olmuş,
eşlik ediyorlar, yavaş ve derinden.
Eller kanlı, yürek yara almış,
kafa durdu şimdi, çünkü aldatılmış.
Ayaklar itaat etmiyor emre artık,
dudaklar kenetli birbirine, susmuş,
kan sızıyor kenarından incemi ince.
Eller kanlı, yürek yara almış,
Aşk uzaklarda, bir tuzağa yakalanmış