Vakit Gece Şiiri - Yusuf Bulut 2

Kelimeler tanımlanamayan,
Sırlarla kalıvermiş öylece,
Bir sayfaya mahkum olur kalem,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Yakar beni de acı bir duygu,
Uzaklarda seyahate çıkmış,
Gözlerimi kapatmıyor uyku,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Üç beş adım, kalmış bu mazide,
Fikirler cirit atar beynimde,
Duygu seyahatte, his gezide,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Uzun hava hayat musikisi,
Kapris, yaşadığım hal vakisi,
Burası bir cehennem vadisi,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Yollar çamur, ben topraktan adam,
Kalem asi, tamamlanmaz mısram,
Dörtlük yazılır, doludur kıtam,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Şair değilim, şairlik zor iş,
Çıkış mısrada, kıtada iniş,
Biter mi hayat, meçhule gidiş,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Karşıda dağ, slüeti korkunç,
Deniz dibini bulamaz dalgıç,
Soğukta garip kalmış kırlangıç,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Sırra kadem basmış, meçhul ömür,
Yanmaya mahkûmdur, beden kömür,
Mazi ve ati meçhul görünür;
Uzar gider zaman, vakit gece.

Kavak fidanı boynunu bükmüş,
Yaprağına diyecek elveda,
Rüzgar esmiş de birini sökmüş,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Kırkayak yürür tren misali,
Kıştır nolacak? Bilinmez hali,
Çözülmez dost, hayatın ahvali,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Bir ışık ışık, aydınlatır odayı,
Karanlık da korkunç kabadayı,
Pençeleşmek, ölümle balayı,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Duman duman yanar hep sigara,
Kapılırız biz sert bir rüzgara,
Hava soğuk, dışarısı kap kara,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Uyku yok, düş ve rüya nerede?
Hayat kalmış, hayatım geride,
Akar zaman, tek tek ve seride,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Yaş yirmi, tırmanılır basamak,
Hüzün, mutluluk, hayat, yaşamak,
Uçurum önümde, vakit ramak,
Uzar gider zaman, vakit gece.

Bir han var, yolcusu yoktur, ıssız,
Yaprak bomboş, mısrasız, satırsız,
Kadere biz teslim olduk, nazsız;
Uzar gider zaman, vakit gece.

10 Kasım 1996 Pazar