Yitirilmiş umutların karanlığın da yüreğim...
Vakit çok geç..!
Dönüşü olmayan yılların baş ucunda nöbetteyim.
Ömür geçip gitmekte..!
Ağıt yakıyorum gömdügüm hayallerime
Ve
Son Umut kırıntılarını ekiyorum içime, gözyaşlarıyla sulamaktayım hayalinle..!
Hasatı mümkün olurmu sevda tomurcuklanının çöl olmuş yüreğimde bilmiyorum...
Şimdi
Şimdi dönüşü olmayan yollar var ışığın sonunda ...
İçimde yıllara sığmayan bir korku hüküm sürnekte...
Yüreğimde tufanlar koparan acının uğultulu sessizliği eşliğinde ..!
Yırtık ,pırtık düşlerime yama yapıyorum, paraça olmuş gülüşlerimi...
İnce ince işliyorum içime hüzünlerimi
İçime saklanan sessizliğimle..!
Sonra
Sonra oyalı mendillere bohca yapıp gönderiyorum döktürdüğün göz yaşlarını...
Yüreğine ulaşırmı bilmem...
SuZi
Kayıt Tarihi : 21.4.2024 09:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!