Yalnızlık penceresinden bakıyorum
Temaşa boydan boya sessiz
Gözlerim kamaşıyor nereye baksam
Kelimelere aktarılamayacak kadar eşsiz.
İyilik dolu çayırlar, dağlar, tepeler
Çiçekleri anlatır burda kelebekler
Doğa uçsuz bucaksız bir huzur içinde
Burada bulunmaz kinler, nefretler, rezillikler
Tohumlar yeşeriyor her yerde.
Kargadan, çaylaktan söz ediyorum
Feleğin bahçivanı yok burda
Şebnem kendi döngüsünde buharlaşıyor
Nice kaybolmuşları buluşuyor
Birbirine koşmuş gölge ve ışık.
Dere her yağmurda dolup taşmakta
Vak, vak öter durur şu kurbağa.
Geleceğin penceresinden sesleniyorum
Temiz göyüzünü kirletmeyelim
Şebboyun kokusu sukuta dursun
Bu ahenkli terennümü sonsuza dek
İksirin saf sesi yağmuru duysun.
Kayıt Tarihi : 10.2.2024 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!