VAHYİNE TABİYİM
Allah'ı tanıdım, sonra inandım,
Öğrendim ki varmış, Allah'la andım,
Yıllarca boş yere, nefsime kandım,
Vahyine tabiyim, şükür Allah'ım.
Bildim O'dur yeri göğü yaradan,
Bihaber olamaz, hiç bir yaradan,
Dünyayı çıkardım gayrı aradan,
Vahyine tabiyim, şükür Allah'ım.
Ol deyince oldu, var olan her şey,
İster yatay olsun isterse düşey,
Her varlıkta vardır, belli bir düzey,
Vahyine tabiyim, şükür Allah'ım.
İnsani kulundur, aczini bilir,
Önünde diz çöker, yere eğilir,
Sessizce dünyadan, bir gün çekilir,
Vahyine tabiyim, şükür Allah'ım..........İNSANİ
Kayıt Tarihi : 3.2.2013 13:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/03/vahyine-tabiyim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)