Vahyi İlahidir Şiiri - Sinan Karakaş

VAHYİ İLAHİDİR

Bir söze tutuldum, yok üstüne söz,
Bir hazine buldum, evrende bir öz,
Çöz diyor ruhunu, esaretten çöz,

Vahyi ilahidir, bu sözün adı,
Hiç bir şey veremez, asla bu tadı.

Bu sözün üstüne söz kabul etmem,
Kim olursa olsun, ardından gitmem,
Ondan gayrı bir yol, asla gözetmem,

Vahyi ilahidir, bu sözün adı,
Hiç bir şey veremez, asla bu tadı.

O söz ki ruhlara, her an şifadır,
Kendini bilene, ahde vefadır,
Özüne susayan, öze kefadır,

Vahyi ilahidir, bu sözün adı,
Hiç bir şey veremez, asla bu tadı.

O öyle bir söz ki, temiz tertemiz,
Özüne kavuşur, her bir ferdimiz,
Onu özümsersek, olmaz derdimiz,

Vahyi ilahidir, bu sözün adı,
Hiç bir şey veremez, asla bu tadı.

Onun ile ruhlar göğe yükselir,
Melekler insana hizmete gelir,
Tanıdıkça insan, ona yönelir,

Vahyi ilahidir, bu sözün adı,
Hiç bir şey veremez, asla bu tadı.

Hakikat kaynağı, berrak mı berrak,
Sağlam söze tutun, çürüğü bırak,
Onsuz ruhlar olur, çoraktan çorak,

Vahyi ilahidir, bu sözün adı,
Hiç bir şey veremez, asla bu tadı.

İnsani bu sözün oldu bendesi,
Göz yaşını döker, her an didesi,
Resullere inen, Hakkın nidası,

Vahyi ilahidir, bu sözün adı,
Hiç bir şey veremez, asla bu tadı.................İNSANİ