Vahittin Bozgeyik Şiirleri - Şair Vahitt ...

Hoşgeldin,taşralı Hüseyin
İyi etmedin geldiğine bilesin...
Oturabilirsin en büyük köşesine,
En büyük kahvenin,
Bir çay içebilirsin en demlisinden,
Yirmibeşkuruş varsa cebinde,

Ne deniz mavisi ne dağ yeşili
Gözlerin aşkımın odak noktası
Sevgi yağmurunun ebemkuşağı
Gözlerin aşkımın odak noktası

Gönlümün çağrısız konuğu olan

Efsaneler gibi bir sevdaydı o
Seni bilmem ama bende izi var
Ben seni unuttum desem yalandır
Çünkü yüreğimde hala sızı var...

Ben derbeder oldum,sen ise şaşkın

Sanmaki;
Her şiirde bir sevdiğim var
Hepsi sensin onların
Serpiştirdim tüm şiirlerime seni
Belki bir gün
Toplarım diye...

Ayazma tepe'de bir adam,
Esrik düşlerinden uyanmış sanki...
Umutları Eminönü'nde balık ekmek,
Sevgileri işporta Mahmutpaşa'da...
Düşlerine özlemdir ıslıklarındaki ezgi:
'Antep'in etrafı gül ile diken,

(Bana yürüyerek gelene ben koşarak giderim)

Yeşile boyadım
Güney Sokaklarını
Rengi var
Gözlerin yoksa da

Üçyüz altmışbeş gün beni yakıp da
Kaybolma su gibi coşkun akıp da
Gözünün altından gizli bakıp da
Gönlünü ellere verme ha sakın...

İçimde köz gibi bazan yanarsın

Sensiz biten uykusuz geceler,
Sensiz başlayan yorgun sabahlar,
Koynumdaki resmin ve ben;
Sana muhtacız.

Musluğu bozuk çeşme gibi gözlerim,

Yeşil gözlerinin hayali yine
Gezinip duruyor loş duvarlarda
Nasıl dayanacak zavallı sine?
Başka renk kalmadı taş duvarlarda.

Bir gemi kalkar bazan,denizsiz bir limandan
Bir tek ben kalırım sahilde,mendil sallayan
Kimin için sallarım,niçin sallarım?
Bilmem sallarım işte.

Güney yelleri okşar sonra saçlarımı delice