Vahit Aydemir Şiirleri - Şair Vahit Aydemir

Dün yine seni andım,
Kumsalda dolaşırken.
İzini bırakmıştın,
Sahildeki yollara.

Sabah farkına vardım,

Neden öyle duruyorsun,
Çalıp kapıyı girsene.
Çok görme sen bir selamı,
Durma öyle, kız gülsene.

Dönme yüzünü geriye,

Bir kız gördüm düşümde,
Saçları lüle lüle.
Koşuyordum ben ona,
O kaçtı güle güle.

Kaçma güzelim benden,

Tüm güzeller dağıtıldı,
Sen düştün benim hisseme.
Razı oldum ben payıma,
İtiraz yok, olmaz deme.

Bak yüzümde güller açtı,

Memlekette başka dava kalmamış,
Tüm dertleri kurtaralım babayı.
Garibanın tüm dertleri biterdi,
Çözüm için harcasalar çabayı.

Anıyla, şanıyla gitse nolurdu,

Duydum ki hastalanmışsın,
Çok üzüldüm inan bacım.
Sen gülümün can dostusun,
Senin acın, benim acım.

İki güzel çok gezdiniz,

Bak tükendi kelimeler,
Söyleyecek laf kalmadı.
Anlatamadım derdimi,
Nedendir aklım almadı.

Ya sen beni sevmiyorsun,

Bak yine bahar geldi,
Şöyle bir bak çevrene.
At tasayı kederi,
Uyum sağla çevrene.

Daha gelmen mümkün mü

Fayda etmez insana,
Ne zenginlik ne para.
Yazılmışsa bir kere,
Anlına bahtı kara.

Benimde böyle canım,

Bak geçti gelin alayı,
Akşam çekerler halayı.
İki gönül bir olunca,
Yıllar sürer bu balayı.

Bırak şakayı, alayı;