Sevgi hep mutluluk olmuyor demek,
Umutsuz sevenin hiç yüzü gülmez.
Seninle neleri hayal eder de,
Senle mutlu olmak elinden gelmez.
Umudu olsaydı eğer sevenin,
Seviyorum seni dedikçe sana,
Sözümü kesiyor, sevme diyorsun.
Ben ne kadar çok sevsemde seni,
Anladım ki beni hiç sevmiyorsun.
Umutsuz sevgimi sen bile bile,
Bıraktın gittin beni,
Böyle yanlız başıma.
Karışır yağmur suyu,
Yanakta göz yaşına.
Ne yaparım ben sensiz,
Nasıl diner bilmiyorum,
İçimdeki bu fırtına.
Gemim sevda yüklü benim,
Ulaşmam lazım limana.
Bir ışık yak gözlerinle,
Nerde güzel günler, nerde anılar;
O eski sevgili nerde, kim bilir.
Dertlimi yoksa, mutlumu şimdi;
Belki özlemiştir beni, kim bilir.
Rastlarmıyız dersin günün birinde,
Şu son zamanlarda
Bana bir şey oluyor.
Bazen gönlüm hüzünlü,
Bazen şevkle doluyor.
Sade ben mi böyleyim,
Baksana bir kere, dönüp arkana;
Neleri bırakıp geçipte gittin.
Benim bu sevgimi, sen bile bile;
Yokluğuna beni, bak mahkum ettin.
Hiç düşünmedinmi, ne yapar diye;
Bırakıp gittin ya, sen beni gülüm;
Yıkıldı dünya da, altında kaldım.
Yanımdayken yüzüm gülerdi benim,
Yine hüzünlere, gamlara daldım.
Dön de sen geriye, gel bana diye;
Her tavrında bir eda,
Her sözünde bir naz var.
Biraz da beni düşün,
Kim sevdi benim kadar.
Bendeki bu heyecan,
Nerdesin sen söyle bana,
Bak bıraktın beni mahsun.
Verdin bana kırmızı gül,
Ya büyü yaptın ya efsun.
Dayanmaz hasrete yürek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!