Halim sana bir şey anlatıyormu,
Bu garip aşığın sende yeri ne.
Bilki sen getirdin beni bu hale,
Dönde iyce bak şu eserine.
Her geçen gün daha bağlandım sana,
İsmini anarak ağladım kaç kez,
Uyanıp uykudan gece yarısı.
Vuslat ne zamandır bir bilebilsem,
Ne zaman bitecek bu kalp ağrısı.
Düşünme diyorum kendi kendime,
Söylediğin sözler hep ezberimde,
Seviyorum derdin her seferinde.
Nasıl da inandım, kandım ben sana;
Oyuncak olmuşum hep ellerinde.
Kanıyor yarası hala derinde,
Kolay kolay aklımdan,
Çıkmaz ki hatıralar.
Ben ermeden murada,
Kapanırmı yaralar.
Döksem ben gözyaşımı,
Bak, yağmur yağıyor gülüm;
Bulutlar hep kara kara.
Dağılır bulutun karası,
Olmasın bahtımız kara.
Sevenlerde dert çok olur,
Dalga geçerek yine başladık biz bu güne,
Gün be gün gevşiyoruz, özlem duyarak düne.
Nedendir bu bezginlik, bizdeki bu hal niye;
Çalışmaktan soğuduk, gevşedik günden güne.
İşyerimi huzursuz, bizlerdemi huzur yok;
Sakın deme kimseye,
Sana olan aşkımı.
Ya bana deli derler,
Ya seni incitirler.
Bilmezle ki ne denli,
Tanrım bütün güzelliği,
İstemiş te sana vermiş.
Ben seni gördükten sonra,
Anladım ki sevmek neymiş.
Seni görseler anlarlar,
Sana çıkan yollar nerden geçer,
Havadan mı, denizden mi; karadan.
Haber alamazsam halim yamandır,
Ahu gözlü yay kaşları karadan.
Ben ölmezsem daha ölmem bilesin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!