İçimdeki hasretinle,
Geçti gitti yine birgün.
Senin olmadığın yerler,
Gelir sanki bana sürgün.
Bana sen kendini anlat,
Gökyüzü duman karası,
Hava soğuk, ayazmı ayaz.
Yüreğim sımsıcak,
Hayalimde sen, kar gibi beyaz.
Hasretin beter mi beter,
Vardır her eylemin elbet zor yanı,
Var mı ama vedalaşmaktan zoru.
İnsanın içini dağlar da gider,
Kolay kolay sönmez hasretin koru.
Sabretmek insanın doğasında var,
Sen aklıma gelince,
Artar kalp çarpıntısı.
Her ismini andıkça,
Titreşir dudaklarım.
Ordamısın sen diye,
Günler geçti bir haber yok,
Sevda bumu sence gülüm.
İnsanı ya hasret bitirir,
Ya da kurtuluştur ölüm.
Konuşamam sesim çıkmaz,
Söylemene gerek yok,
Doğrudur, hata bende.
Sen beni sevmedin ki,
Ben sevdim, hata bende.
O kadar emindim ki,
Bu güzellik yanlız sanamı ait,
Hakkım yokmu benim sana bakmaya.
Güzele bakması sevaptır derler,
Benim de birazcık sevabım olsun.
Dilim tutuluyor seni görünce,
Sanki gözlerim kamaştı,
Parladın sen güneş gibi.
Aradığım yıllar boyu,
Gönlümdekine eş gibi.
Ansızın rastladım sana,
Sevdiğim sanki peri,
Yok ki başka benzeri.
Müptela oldum ona,
İlk gördüğümden beri.
Al bütün sevgileri,
Dağıtıp gönlümdeki,
Dumanları, sisleri.
Bir anlatabilseydim,
İçimdeki hisleri.
Dinle bir kez kalbimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!