Vahit Aydemir Şiirleri - Şair Vahit Aydemir

Anlat bana, ben dinlerim;
Dök içini rahatlarsın.
Madem ki sen seviyorsun,
Seni seveni anlarsın.

Saklama sen hislerini,

Söyle, kaç gün oldu görüşmeyeli;
Hasretinden kalbim sanki buz kesti.
İçimi ısıtan demekki benim,
Senin konuşmandı, o tatlı sesti.

Senmişsin hayata bağlayan beni,

Sormadın ki bana derdin ne diye,
Bilirmisin güzel ben niye geldim.
İçimde dinmeyen fırtınalar var,
Ben derdime çare bulmaya geldim.

Bilsin hislerimi o güzel diye,

Bu ne aşkmış, bu ne sevda;
Olurmu hiç, vay canına.
Şarap gibi, ilaç gibi;
İşler insanın kanına.

Heyecandan çarpar kalbim,

İnanma ellerin dediklerine,
Sevgiyle parlayan gözlerime bak.
Eğer şüphen varsa duygularımdan,
Sendeki mektupla resimleri yak.

Sevgi anlatılmaz kelimelerle,

İnanma ellerin dediklerine,
Sevgiyle parlayan gözlerime bak.
Eğer şüphen varsa duygularımdan,
Sendeki mektupla resimleri yak.

Sevgi anlatılmaz kelimelerle,

Derdim birdi, bini aştı;
Sabır hanem doldu taştı.
Nasıl yaranayım sana,
Bilmiyorum aklım şaştı.

Sevgin ekmeğimdi,aştı;

Seni bana kim gönderdi,
Nerden çıktın sen karşıma.
Mutluluğu yakalardım,
Cevap verseydin aşkıma.

Sende seviyorsun gülüm,

Benimsin dedim ben sana,
Seni bendem alamazlar.
Benim gibi çok sevenler,
Yardan ayrı kalamazlar.

Sevmesini bilmeyenler,

Uğraştım, didindim hepsi boşuna;
Ben sana derdimi anlatamadım.
Seni sevdiğimi anlamadın mı,
Yoksa benmi sana anlatamadım.

Çiçekler gönderdim, şiirler yazdım;