Çekmedin ayrılık acısını hiç,
Burnun havalarda, sen daha kasıl.
Bir de aramazsa sormazsa seni,
Yaşarken ölmeyi anlarsın asıl.
Dünyayı toz pembe görmesi böyle,
Bağladı beni kendine,
Ansızın güzelin biri.
Sevda değil, bu başka şey;
Belkide hayat iksiri.
O ne güzel gözler öyle,
Aşkımız öyle güzelki,
Şarkılara oldu konu.
Bir aşk mutlu başlıyorsa,
Mutlu da bitermiş sonu.
Anlamaz ki başkaları,
Otururken sahilde,
Yalnız senle ikimiz.
Yıkanıyordu sanki,
Yakamozlarla deniz.
Şimdi olduğu gibi,
Sonu gelmez bu sevgimin,
Her gün sanki yeni başlar.
Bazan bir çağlayan olur,
Bazan durulur, yavaşlar.
Bir gün gözlerin mesteder,
Bu aşkmı, kara sevdamı;
Söyle nedir sence adı.
İlk verdiğin öpücüğün,
Damağımda hala tadı.
Benim seni sevdiğimden,
Unuttum her şeyi, dün oldu hepsi;
Bir senin sevgin var aklımda kalan.
Vaatler ettiler, sözler verdiler;
Unutuldu gitti bak hepsi yalan.
Geçmişin faydası yok inan bize,
Bir kez daha anladım,
Ben ne çok sevdiğimi.
Bir günlük yokluğunda,
Sanki dünyam yıkıldı.
Bağlandı elim kolum,
Selam vermez, yüzü gülmez;
Adamdaki surata bak.
Görmüyor musun çevreni,
İçinde yok mu hiç merak.
Dolaşma ortalıklarda,
Gönül yaran mı var senin,
Yine daldın derinlere.
Gel benimle mutlu ol sen,
Açılalım enginlere.
Sevmek mutluluk demektir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!