Seni kaybettikten sonra;
İstanbul'u ayazda sıcak kuytu arayan sokak çocukları gibi düşündüm hep
Oysa ki;
Orası sende yaralı kuş gibiydi
elinin altında kanayan
kanatlamayan
O;
şimdi kültür ve tabiat varlıklarını korumada
Ne zaman denize baksa,yeşil düşer gözlerimden aklına
Çayında iki şeker
içinden ahh çeker uzaklıklar
tadsız
tek tek geçer kervanlar günlerin ardında birikmiş yıllar olsa da
yükü taşırlar yalnız başlarına
Vahim durumlarda vahametinde vaha ararlar
salya sümük karışmış burnun direğinin sızlamasında
Al bu yürek senindir diye başlamıştır gün...
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 31.10.2014 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!