Vahdet Nafiz Aksu Şiirleri - Şair Vahdet ...

İyi ki yıldızsın göğümüzde

Her tan vakti sen doğsaydın
Yüzünden dökülen ateşlerle
Ne derya kalırdı ne umman
Güneş olsaydın

Benim “ o zaman “ gördüğüm
O değildi
İplik iplik eğirip ördüğüm
O değildi
Merakım benim sendin
Hayat,ölüm, zaman

Desen ne çıkar ki
Söz bilirim ben
Diyebilmek gerek
Öz bilirim ben
Alemin sırrını
Ederken seyran

Gel, bahçenden bir kucak
Çiçek getir, gül getir
Kucağın kadar sıcak
Dopdolu gönül getir

Dersen tütsün bu ocak

Aşinayım nar suyuna
Üzüm suyunu neyleyim
Aşk kumarı çevirmişim
Yarsız oyunu neyleyim

Bütün alem kâr hanemdir

Yenemem öfkemi bu vakit
Hırslanırım başım ağrır
Bir an ki bu… yerinde,sabit
Sevgili yarım bir tebessümle
Tüm anları huzuruna çağırır

Kupkuru, çatlak; ıslaklık arzusuyla kavruk
Bir toprağa bırakıldığından bu yana
Mütereddit, titrek sürünmelerle akıyor su
Su ile toprağın ilk karıştığı gündeki gibi
Taze ve nefis bir balçık kokusu …..

Bir iki duvar bir iki perde
Senin olduğun her yerde
İşte hayat, işte ölüm, zaman, mekan
Eser bende ben eserde

Besteler özleyen yaralı ruhum

Şimdi susuş mevsimi
Ses istemem
Şarkıların senin olsun
Kes istemem
Beni bana bırakıp git
Heveslenme sevdaya

Ah işte yine...
Çıngırak sesleri yine
İçimdeki yılanın
Panzehir ötelerde bir yerde
Takati kesildi canın