Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

dar bahçemde incir, çin gülü, şekerpare
şam üzümü asmasının gölgesi soğuk tutar
yosunların özünde kumru çekinir yemişleri düşürmeye
ortanca kaplar arayı mini çınar benzeri
kardeşim asma yapraklarını sarmalar baharatlı içle
halep inciri arı balında özenir birbirine

denize giden şehirden başladı
bin senenin ötesinde,uyğarlıgında
felek böyle yazmış talihini
daima böyle istemiş ipek yolunu
bizleri kuşatan kumaşlar
bitkilerin özünde

her gün nasibimi alırım
yüksek duaların ekseninde
inanıyorum gerçeği göreceğim
mukaddes mekanlarda daima oldum
alimlerin esrime dünyasında
bir gökkuşağı uzanır gönlüme

acıyla yaşıyorum, uzaklarda
hasreti her gün yaktı
ne bir volkan ne bir güneş
sıcağı benzer gönül ateşime
sleamlıyorum Amozon semasında
yıldızları! aşıklarıyla teselli versin gönlüme

ateş düştü babaocağına
yaşlar ateşten gözde
ağıt gökkubede akis
ateş düştü yüreğin derinde
şehir haberi! ! !
meşum terörde

karasevdanın ne sonu var.nede öncesi
sevgidir, bir gemi dev okyanusta
bilinmez ufku, gelmez sevgili
emek olmadan gitmez,insan sevgi
yaşamın akışında,bir gün içinde
her mevsim değişen iklimler gibi

yeşillik dolu bir liman arıyorum
ağaçlarda elvan meyva
tüm nimeti bol bir hane
ararım amcazademizle
Akdenizden uzak olmasın
bizi derde salmasın

yüzyıl süren karekteri
El Hamra sarayımın
teraslarında,bahçelerinde
ömrümüzü yaşayalım sevgilimle amcazadem!
sen kral ol! ben istemem veliaht, prensim
olsun ebedi sevgilim!

dönmek istiyorum Kenan diyarından
Mısırın peygamberlerle geçirdiği zamana
her şey ne kadar mütevazi
her şey ne kadar aslına denk
en kötüsü Habeşistandan köle
olmak bir sarayda hizmetkar

güzergahta zikrettiler
şeytanı defettiler
gönülleri Rabbe eylediler
mürşidi kamilin eylediler
memleketin her köşesinde
mürşitlerin duası var