Vah Vah Derler Şiiri - Adem Uysal

Ne ahlar fayda verdi, şu perişan halimize,
Ne vahlar kafi geldi, hal-i pürmelalimize.
İmdat diye bağırsak, kimse dönüp bakmaz bize,
Tuzu kuru olanlar, yalancıktan vah vah derler.

Kafir için cennettir, mü'mine zindan bu dünya,
İnkarcılar bitmesin ister, gördükleri rüya.
Onlar için cennet de cehennem de birmiş güya,
Başları sıkışınca, göstermelik ah vah derler.

Dünya derin bir kuyudur, görünmez onun dibi,
Keşke'lerle geçip gitti ömrümüz rüzgar gibi.
İnsanlar emanetçi, Odur her şeyin sahibi,
Emaneti kaybedince, üzülüp eyvah derler.

Şu kısacık ömrümüzde, kah ağladık kah güldük,
Yeri geldi çok sevindik, yeri geldi üzüldük.
Dünya bize zindan oldu. daha ölmeden öldük,
Bizi öldü sananlar, acımadı Allah derler.