Yaş otuz, kırk derken elliyi aştı
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Takvimler sarardı, yapraklar düştü
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Uzağı seçemem puslu görürüm
Başımı efkârlı yaslı görürüm
Durulmuş yüreğim uslu görürüm
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Dilim peltekleşmiş haddi aşmıyor!
Dolaşır dizlerim artık koşmuyor
Çorak yüreğime cemre düşmüyor
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Hayatın ne tadı ne tuzu kalmış
Ne baharı kalmış ne yazı kalmış
Silinmiş bir ömür az izi kalmış
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Ne varsa hepsini koydum kantara
Topladım çıkardım hep kalan dara
Koskoca bir ömür sığdı satıra
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Elazığ / 2024
Vedat Yılmaz
Kayıt Tarihi : 5.8.2024 09:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!