Vah Oğul Dedi Şiiri - Gökmen Sakin

Dün birini gördüm, hasta ve yaşlı
İhtiyarlık çok zor ah oğul dedi
Daldı derinlere gözleri yaşlı
Bu dünyanın hayrı yoh oğul dedi

Gençliğim servetti, ucuza gitti
Dünya değirmenmiş, beni öğüttü
Her sözü nasihat, sanki öğüttü
Hele şu halıma bah oğul dedi

Bahardım kış oldum, yazım değişti
Minnet etmem derdim, sözüm değişti
Hanımım , gelinim, kızım değişti
Güvenme kimseye çoh oğul dedi.

O kadar gür iken, düştü ses tonum
Ağrım sızım arttı, sanki yüz tonum
Tek dayanağım bu, kırık bastonum
Takatım kalmadı vah oğul dedi

Yüzünde yılların izleri vardı
Hissetim içini bir efkar sardı
Cebinden çıkardı tütünü sardı
Hele şu cıgaram yah oğul dedi

Bende sen gibiydim böyle değildim
Ömrümce dik durdum, şimdi eğildim
Evlada yük oldum, bittim, dağıldım
Beni bir mezara soh oğul dedi

Artık ortak olmaz kimse acıma
Sende yazık deyip bana acıma
Doktor yazdı hele bak ilacıma
Aç mı yecem yoksa toh oğul dedi ?

Adımı sordu da, gözüme baktı
Ömür dedi Gökmen, su gibi aktı
Elimden tutarak yerinden kalktı
Artık gitme vahtı, gah oğul dedi